"Allah" lafzının arapça tanrı demek olduğunu (arapça'da tanrı kelimesinin karşılığı ilah veya ma'bud kelimesidir.) sanan malın düştüğü hatadan daha hafif ve daha mes'uliyetsiz bir yanlışa düşmüş insandır. Bir olan Allah'a inandığı için, sıradan bir kelime (tanrı, gott, god) kullanmak istememiş, kendi ilahına (tanrısına) has ismiyle (özel adıyla) hitab etmek istemiş insandır.
"Allah" lafzından özellikle kaçınmak caiz değildir, islam'ı kabullenememiş, Allahü Tealâ ile problemi olan insanların düştüğü bir bataklıktır. Küfürle harmanlanmış bir cehalettir.
Veya tanrı kelimesini "Allah" lafzı yerine kullanmaksızın, "benim tanrım (ilahım) Allah'tır" dikkatinde kullananları ayıplamak, küfürle itham etmek de caiz değildir. Bu da ham yobazların, en hafif ifadeyle cahillerin düştüğü bir yanlıştır.
Meseleyi kavrayamayan mallar için açıklayıcı örnek:
-insan bir evladına arasıra "çocuk" diye hitab ederse sorun olmaz, ama çocuğa onun özel ismiyle (örneğin Ali) hitab etmekten özellikle kaçınıyorsa burada bir problem var demektir. O zaman çocuğuyla veya onun adıyla sorunu var demektir. Evladını veya adını inkâr etme olarak algılanır. Bu davranış hiç bir şekilde saygıyı hak etmez. Eğer evladınsa ismi arapça bile olsa ona ismiyle hitap etmek lazım; eğer onu seviyorsak, ona inanıyorsak. Şunu diyebilir miyiz: "Ya Ali'nin ismi arapça da, biz onu kullanmak istemiyoruz, biz ona türkçe olduğu için çocuk demeyi tercih ediyoruz, hem ne var ki bunda?" gibi saçmalıklar hangi akıl tarafından kabul görür.
-Bununla birlikte insan evladına hiçbir zaman "çocuk" diye hitab etmeyi uygun görmeyebilir, evladına has ismiyle, özel adıyla hitab etmek ona keyif verebilir, buna da ziyadesiyle saygı duymak gerekir.
