"makber, sonudur dekayıkın bu
bir sırr-ı garaibi halik in bu.
bir nur ki meyledince haba,
inmekte şu bir yığın türaba.
en yükseğidir şevahikın bu,
en müthişidir hakayıkın bu.
bedbaht, o hakikat anlaşılmaz,
şanın bu cihanda layıkın bu.
gitti nazarımda ah, gitti...
bi-maksad ü bi-günah gitti...
her ferd cihanda birdir amma
bir tane değildir öyle haşa.
bir tane idi o mah, gitti,
aylarca olup tebah gitti.
görsem yeridir seni karanlık,
nurum benim ey ilah, gitti!..."
şiir 2. dönem tanzimat edebiyatının özelliklerini taşır.