8.
-
"gözlerin, gözlerime değince
felaketim olurdu, ağlardım.
beni sevmiyordun, bilirdim.
bir sevdiğin vardı, duyardım;
çöp gibi bir oğlan, ipince
hayırsızın biriydi fikrimce"
bir platonik aşk böyle açık, böyle acı anlatılamazdı üstad olmasa...
ve bir de aşkın ta kendisini anlatanı var:
"geçti, istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni,
bırak vehmimde gölgeni,
gelme artık, neye yarar..."
maddeye olan aşkın, uhreviyata döndüğü yer de tam olarak burası...
