şimdi efendim bu şahsa karşı ciddi ikilemler içindeyim, cazip izlenir bir tarzı var, insan kendini alamıyor. kahvaltı'daki kuş sütü gibi bir şey. kolay hazım gibi olumlu bir etkisi olsa da, daha yukarılarda yani beyin dediğimiz mekanda ilginç etkileri var. en ciddi meseleyi keyiflik bir şeye dönüştürdüğüden bu meselenin içini boşaltıyor. bütün bu meselelere hafif devletçi bir sos katması, gülerken ideolojinin önüne dolmalıyorsunuz. ama olsun be mesut abi, sabah sabah gülmekten ölüyoz ya, şu hayatta gülmek gibisi var mı, ha sorarım sana?
ek bilgi, hani gülün adında kilise gülmeyi ortadan kaldırıp ciddiyet üzerine otorite kuruyordu ya, mesut abimiz de gülmeyi kullanarak zihinlerimizde bir otorite kuruyor, vay be, gülsek bir dert gülmesek başka bir dert.
