''Kendisini kontrol edecek hiçbir fikirle beslenmeyince, çılgın bir yangına dönüp bütün inançları yakıp kül etti, yalnızca hırs ve öfke kaldı geriye.Afyon alışkanlığı gibi sürekli olarak şüpheye ve kızgınlığa ihtiyaç duyan bir insan şehvetiyle yaşadık yıllarca.isyan edecek kimse kalmayınca hayata isyan edip ölüme sarıldık'' (bkz: isyan Günlerinde Aşk / Ahmet Altan)
