aslında hiçte depresyon sebebi değildir fakat...
bir saat süren otobüs yolculuğundan sonra yarı uykulu servise bindim. anam ona dakika bir gol bir. ceketi 2 beden büyük rengi desem kahvemi yeşilmi bir değişik kel kafalı gayet tipsiz bir abimiz sarılmış sevgilisine öpüşe öpüşe yolda yürüyorlar. hadi öpüşmekten utanmadın birşey demedim yahu tipsizliğinden utanır insan. o mıncıklamalarına devam ederken servis aracı trafiğin tıkanmasıyla birhayli yavaşladı. herkes biranda inince servisten panik oldum kulaklıkları çıkardım araçta bomba mı var diye ama trafikten ötürü sabırsız vatandaşlar inmek istemişler ben inmedim. şöför ve ben başbaşa. tabiki anormal bir durum değildi taki genç şöförün müziği son ses açması ki arkada ben bana çiçek abbası hatırlattı. vapura nihayet ulaşmıştım. oturup herzamanki gibi binenleri incelemeye başladım. güzel bir kız bindi nihayet kendinden başka kimseyi kolay kolay beğenmeyen ben uzun zamandır kusursuz olmasada güzel bir kız görmüştü inceledim şöyle baştan aşağıya siyah çantaya kahve çizmeler uymamıştı ama melek gibi yüzü zaten ayaklarına baktırmıyordu. vapurdan indiğimde az ilerde bir oğlana deli gibi hasretle sarıldığını gördüm. kız bana arkası dönüktü oğlanın yüzünde aptal şaşkın bir ifade vardı. be hey öküz be hey salak insan o kadar güzel o kadar hasretle sarılan bir sevgili bulmuş o dakika yapışmazmı dudaklarına. allah insana çirkin şansı versin. o çocukta tenhada sıkıştırma potansiyelide görmedim. terbiyeli çocuk yok yok aferin delikanlı çocuk aman işte kafamı karıştırdınız ulan. pazar pazar zaten bir saatlik yolu ayakta gelmişim o trafikte ...
