bulanık boktan bir sudur aşk, insanın kendisini görmek için eğildiği. üstelik ne kadar eğildiğini de bilmeden düşersin o kendini gördüğün boklu suyun içine. çıkınca mı?
sırılsıklam olmuş kokuşmuş ceset parçacıkların. ceset olup dağılmış olanlar ise kalbindir. o ıslak kalp parçacıklarını asla bir araya getirip bir bütün oluşturamassın. en nihaytinde kirlenmiştir.
