bu kelimenin bir derviş sayesinde türkçeye girdiği söylenir. hikayeye göre osmanlı döneminde bir tekkede yaşayan afyon bağımlısı derviş,ramazan ayında oruç tutmak ister. fakat iftara kadar afyon çekmeden nasıl duracağını kara kara düşünmektedir. en sonunda aklına bir fikir gelir. üç parça afyon macunu alır,birini bir kat,ikincisini iki kat,üçüncüsünü üç kat kağıda sarar ve sahur vakti üç paketi de yutar.tek kağıda sarılı afyon,sabahleyin midede açılır,kana karışır,derviş rahatlar.iki kat kağıda sarılı afyon öğleden sonraya kadar,üç kat kağıda sarılı afyon iftara yakın açılır,dolayısıyla da çakal dervişimiz iftara kadar hiç afyon sıkıntısı çekmeden rahat rahat orucunu tutar.
millet olarak kafamız çakallığa ne kadar çalışıyor...
