schopenhaure, bu kitabında aşkın varlığını kabul edip bunun bir oyun olduğunuda dile getirir. zira 'doğa' ya da onun deyişi ile 'irade' insanların birleşmesini (yani düzüşüp) yeni bireyler meydana getirmesini ister, ve bu bireyler meydana geldikten sonra aşk diye birşeyin oyun olduğu (oynaşmak da denilebilir) ortaya çıkar. son derece kuvvetli bir düşüncedir zira evli insanların kaçında aşk var sorusu güncelliğini sürekli korumaktadır.
yazarın değindiği başka bir konu ise kim kime aşık olur onda neleri arar sorularıdır. bunu da şöyle izah eder: bireyler kendinde olmayan özellikleri barındıran kişilere karşı daha meyillidir. çünkü 'irade' yeni doğacak bireyin güçlü olmasını sağlamaya çalışır.
burda schopenhaur' un bahsettiği ona göre irade tanrısal birşeydir.
