abimm

uzun zamandır türk filmlerine karşı ön yargılıydım hep kekremsi bir tat kalıyordu sinema çıkışları bende ama önce (bkz: neşeli hayat) sonra da bu film beni çok etkiledi. ikisinin de barındırdırdıkları naif hikayeleri ve o hikayelere ye çok yakışan güzel oyunculukları vardı. gerçi levent üzümcü'nün tişört seçimleri ve haraketleri bir parça da olsa bana my name is earl'ün randysi gibi geldi ama kostümcünün ütopyası deyip geçelim. gene de levent rolünü gayet iyi kortarmış. çekilen mekanların görsel güzellikleri ise sanırım aklımdan uzun süre çıkmayacak. finali içinse bence her ne kadar üzücü olsa da tam yerinde olmuş izleyen herkesin gözlerini dolu dolu ayrıldı salondan. filme çok yakışan müziklerine de bayıldım, kısa bir süre geçsin biraz sindireyim gidip tekrar izleyeceğim.