sadece şarkılarda kalmayan, eskileri arama isteği. evet, evet istek. basit ama; bu. herşeyi doğasını bozan biz insanlar, buna da el atmışızdır. müzik, aşk, dostluk gibi şeyler, hepsi eskilerde güzel derler, eskilerin ağzını yesinler. (bkz: nerede o eski bayramlar)
müziğe göre yorumlarsak; doksanlı yıllara kadar kabul edilir. doksanlı yıllardan sonra çokta büyük değişmeler olmamıştır. ki buna yalan, diyen insan elle sayılamayacak kadar azdır.
gelişipte ibne olmayan sektör olmadığı gibi, müzikte böyle. kalitesiz, ruhsuz, harika vucüdu olan harika bağyanları veya saçı jöle kutusuna, sokulup-çıkarılan, vucüdunu geliştirip baklava oğlanlarını dinlemek zorunda bırakılmışsın, nasıl eskiyi aramayasın? nasıl o zamanlarda yaşamak istemeyesin?
