lise yıllarında kapı kenarında ön tarafta bir arkadasımla oturmaktaydım ve resmen fısıldıyarak konusuyorduk arkadakıler bağısıyordu sonrasında oluşan dıyalog.
hoca: siz ikiniz susun artık
k t : bizmi?
hoca: evet siz bi saattir konusuyonuz
k t : hocam iyimisiniz siz fısıldamıyoruz bile nerdeyse
hoca: ben görüyorum kimin konustugunu
k t : benim bildiğim konusma duyulur görülmez.
hoca: ben hem duyuyorum hem görüyorum.
k t : ozaman insan olamazsınız hocam daha üstün birşeysiniz siz.
