kişiyi kendini sorgulamaya yönelten bir afşar timuçin şiiri;
Ben kimim, yaramaz bir çocuk
Sessizliğiyle kendine gizlenen
Bugün bile simyacılar iyi kötü
Bir şeyler bulup çıkarmak isterken,
Ben kimim zamanın kıyısında direnen?
Uçaklar uzaklara kanat vururken,
Ben kimim kırılıp kalmış?
Eski bir tekne gibi
Ben kimim çocuk düşlerinden
Anlaşılmaz ülkülere uzanmış?
Ben kimim bilemiyorum
Açlığıyla olmadık sevgilerin
Bir küçücük bakışta oyalanan
Ben kimim olur olmaz zamanlarda
Kendine ve her şeye ağlayan?
