mustafa altıoklar ın gayet başarısız bir yönetmen oldugunu düşünsem de, ( ki sonunda esas mesleği olan doktorluga * dönüşü de benim gibi düşünen daha nicelerinin şahsın üzerinde uyguladıgı metazorilerden ötürüdür zannımca * )filmin çekim kalitesinin bir sinema eleştirmeni olmadıgım halde; berbat oldugunu ** salt bir sinemasever gözüyle anlayabilsem ve her izleyişimde bu durumu kınasam da, bazı sahnelerin havada kaldıgını *** düşünüyor olsam da; herşeye rağmen, oyuncu seçimi açısından, replikler açısından, sahne aralarındaki küçük iskenderin kaleminden dökülme; mustafa altıoklar ın süper karizma sesinden okunma müthiş şiirleri açısından, kostümleri ve mekan seçimleri açısından, balık ayhan ın özellikle kapışma sahnelerinde çaldıgı kanı kaynatan, ancak son sahnede de bir okadar iç acıtan ** darbukası açısından, herşeyin başında tabi filmin müzikleri açısından * ve daha aklıma gelmeyen bir çok olumlu durum açısından, belki de benim içimde son dönem türk yapımı sinema filmleri içerisinde en çok yer eden; en severek izlediğim; en çok güldüğüm; en çok hiddetlendiğim; en çok üzüldüğüm; en çok ağladıgım filmlerin başında gelmektedir bu. emeği geçen herkese saygılarımı sunmayı bu nedenden ötürü bir borç bilirim elbet...**
