kolay gibi görünse de bazıları için gerçekten zordur, uğraştırır güvenmeye çalışmak. hassas, kırılgan bir bünyeye sahipseniz işiniz daha da çıkmaza girer. çünkü ne zaman gerçekten güvenmek isteseniz birçok seferinde uzun süre geçmeyecek bir hayal ve kalp kırıklığıyla sonuçlanır. denersiniz karşınızdaki buna değmeyecek bir insan olsa bile. ve yine bütün çabanızı boşa çıkaracak bir şeyler istemeseniz de bulur sizi; saklanılan, inandırıcılıktan zerrece uzak kelimelerle üstü örtülerek başka bir şeymiş gibi gösterilmeye çalışılan gerçekler, takmaktan eskiyen maskeler, kullanılmaktan aşınmış cümleler... yorulursunuz bir kez daha haklı çıkmaktan.
bazen çekinmeden söylersiniz karşınızdakine: "sana güvenmek istiyorum, ama olmuyor" diye. aldığınız karşılık içi bomboş bir umursamazlıksa, kendini zeki göstermeye çalışan saçma ve bir o kadar da komik iğneleyici davranışlarsa, işte o zaman derhal uzaklaşılmalıdır. söz konusu kişi güveninizi, ilginizi, paylaşmak istediğiniz sevginizi hiçbir şekilde hak etmiyordur, hak etmeyecektir de.
doğru kişiyse güvendiğiniz insan, çok şey kazandırır bu size: gelecek günler için umut etmeye devam eder, ne hissettiğinizi, ne düşündüğünüzü daha rahat söylemeye başlar ve güvenebilmenin verdiği huzuru doyasıya yaşarsınız aklınızda şüpheler olmadan. eğer yanlış kişiyse evet, belki fazla değişen bir şey olmaz. eskiden olduğu gibi güvenmemeyi sürdürürsünüz daha fazla katılaşıp, insanlara şans tanımayarak. ama korkarsınız ya bir gün gerçekten güvenebileceğim birisi karşıma çıkar ve ben bunu zamanında göremez, böyle bir lütfu elimden kaçırırsam diye...
