aşık olunan kişinin yüzüne bakamamak

o ne çarpıcı, o ne muazzam bir duygu yoğunluğudur...
siz ulaşılması imkansız olan, hatta imkansızdan da öte olan bir imgeye tutkunsunuzdur,,,

aklınızın hiçbir köşeciğinden onun bir gün sizin olabileceği ihtimali geçmez, geçemez. bu büyük bir yangın oluşturur bünyenin taa orta yerinde,kalp ritmini şaşırıp teklemeye başlar, beyne giden kan az gelmektedir, sağlıklı düşünememe bu nedenle vuku bulur.

ve insan bakamaz bu ulaşılması imkansız olan varlığa, aşk da budur zaten bakmaya bile ürkmektir, cesaret edememektir, karnına kramplar girmektir, sevdiceğin yüzüne bakıpta tebessümüne rast geleceğinden ya da eskilerin tabiriyle ok misali kirpiklerinin sineye batacağından çekinmektir, bunlardan korkar çünkü bunlar ölüm demektir aşık için...

olur da bir kaza yapılır ve istemeden bakılır sevgilinin tarif edilemez mavilikteki yüzüne, bir de tebessüme rastlanılırsa bu bakış esnasında...
ölüm meleği gelir aşığın etrafına, ruhu daralır nefes alış verişi aksamaya hatta durmaya başlar, çünkü uğruna dünyalar verilecek sevgili tebessüm etmiştir, ulaşılamaz oluşu bariz olarak bilinen kişiye bir patika belirmiştir. ve bu ihtimal çıldırtır heyecandan aşığı...
yaşamı zindan eder...
bu nedenle tehlikelidir, zordur, acı vericidir sevdiceğin yüzüne bakmak,bakabilmek....