üniversiteye gitmek için ayrıldığında, önceleri insan kendini kocaman bir özgürlüğün içinde bulur.genç için yeni bir dönem baslar, karışan, oraya gitme diyen, eve erken dön diyen, sıkı giyin diyen yok tam gençliğimi yasamanın sırası diye düsünür.bir müddet sonra ortam sıkmaya basladığında, insan ailesinin sıcaklığını aramaya onları özlemeye baslar ne kadar yakın arkadas olsada can değildir, karsılıksız degildir hiç bir şey. yıllarca ailesi tarafından her seyden korunan kus yuvadan uçunca yalnızlığın yanınında hayatın gerçeklerni de öğrenecektir hele bir de memleketinde sevdiğini bıraktıysa her sey yalandır üniversitede.
