sevgiliye son defa sarılmak

aşk kıpırtılarının başladığı zaman ki heyecanla, son kez sarılmayı bilmenin verdiği acı aynıdır. biri çok sevindirir, bazende ağlatır sevinçten. biri ise çok üzer, sırf bu yüzden ağlatır...

sevgiden başka herşey bittiği için ayrılan sevgililer vardır. bunların vedası fazla yıkmaz iki tarafıda. iki tarafında pişmanlıkları ve gözyaşları, en önemlisi de sevgileri ortaktır hala. iki tarfta sarılır karşısındakine. kokularını içlerine çekerler. ilk tanışmadan, ilk kavgaya, olayların neden böyle geliştiğine kadar herşeyi düşünürler o kısacık kendilerine birbirlerini depolama aşamasında. gözyaşlarını ve birbirlerinin kokularını alarak ayrılırlar.

birde sadece bir tarafta herşeyin bittiği ilişkiler vardır, ki bunların veda sahneleri daha kötüdür. seven taraf, hiç sormadan sarıldığı bedene, bu kez sorarak sarılmıştır. şanslı hisseder kendini izin verdiği için. sadece onda vardır gözyaşı, pişmanlık, heyecanlar, kavgalar... karşı taraf buz gibidir. ne bir karşılık, ne bir içtenlik. sadece seven taraf gözyaşını ve sevdiği insanın kokusunu alarak ayrılır...

güneşli bir günde çıkılan yoldan, sağnak yağmurlu bir günde dönersin içine. aşk denen kurak arazinin sonuna gelinmiştir işte. geri dönüp baktığında umut ektiğin heryer, çürümüştür..