yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmez,yapabilceğiniz her türden fedakarlığı yaparsınız dostunuz için. yeri gelir sevgilinizi bile bırakmayı göze alırsınız.sonra o ne yapar sizin ona bulduğunuz sevgiliyi tercih eder.halbuki daha onlar tanışalı 3 hafta olmuştur siz dost olalı seneler.dsost kazığı yedim diye düşünürsünüz sonra içinizden dersiniz ki "bir dost bunu nasıl yapar dostuna? o benim dostum değilmiş madem" teselliyi bu cümlede bulursunuz derken aklınıza yaptığınız fedakarlıklar gelir,geçmişe dönrüp bakarsınız ondan size gelen o tekme dışında pek birşey yoktur. işte o an kendinizi kullanılmış,işi bitince sepetlenmiş gibi hissedersiniz. içiniz daha da bir acır. pişmanlık duyarsınız, hezmedemezsiniz o kazığı ama olan olmuştur.
