ehli sünnet alimleri, cevşeni nakleden ehli beyt imamlarına rivayet noktasından mesafeli ve soğuk bakmışlar. bu sebeple cevşen, islam aleminde yeterinde şöhret bulmamıştır.
musa el-kazım, cafer es-sadık, muhammed el-bakır, zeynelâbidin, hz. hüseyin (r.a.) ve hz. ali (r.a.) yoluyla
hz. peygambere (a.s.m.) isnad edilir.
ehli sünnet müslümanları arasında, cevşenül-kebîri ilk defa ahmed ziyaeddin gümüşhanevî, tarikatının vird kitabı olan mecmuatul-ahzab adlı eserinde nakletti.
faraza cevşenin hiçbir kaynak ve senedi olmasa da, said nursi ve imam rabbani gibi zatların bu duayı tahric ve teşvik etmeleri, kaziye-i makbule nevinden bir delil teşkil eder. nitekim birçok dua ve virdler, böyle büyük zatların tahrici ile ortaya çıkmıştır. cevşenin içinde herhangi bir yanlış ve tehlike arz edebilecek bir durumun olmaması, bilakis çok muazzam bir dua olması hasebi ile, tenkit edilip batıl damgasını vurmak ya da içindeki güzel isimleri inkar etmek, insaf ve ilim ile bağdaşmaz.
ayeti kerime de; "oysa en güzel isimler allah'ındır. bundan dolayı allah'a onlarla dua edin" (a' raf-7/180- elmalılı hamdi yazır meali) buyrulmaktadır. cevşen duası allah' ı bin bir isimle tanıma ve o' na bu esma ile yalvarma yoludur.
