9.
-
bir ahmet kutsi tecer şiiri.
beni koydukları zaman toprağa
beşında bembeyaz sarık, bir hoca
yabancılar gider gitmez uzağa
yaslansın çömelip orda ağaca
her mezar başında artan hevesle
ruhuma bir yasin okusun yüksek sesle
bu son benzeyişim olsun herkesle
bütün arzum budur olup olacağı
dinlendirmek için orda başımı
ne adımı yazın ne de yaşımı
bir koyan olursa eğer taşımı
üzerine bir ah çekin arapça