recep ivedikle hemen hemen aynı anda gösteRime girdi memlekette. zaten ezelden hastasıyım cim keRi'nin. tek kişilik gösteri adamı o. kaRiyeRine sahne zemini aşındıRaRak başladığından insan doğasını çözmüş. izleyenleri nasıl güldüReceğini biliyoR. insanların neye, nezaman gülecekleRini buLmuş. konuşmasa da mimikleriyle eğlendiRebiliyoR. o yüzden gözüm kapalı gideRim onun oynadıı filmleRe. cebimden çıkan bilet paRasına acımadan yada dvdsinin çıkmasını beklemeden.
bay evet' te öyle biR film. yani kariyeRine onlarca sitendap ve komedi filmi sığdıRmış biRinden çıkma. afişinde jim keri'yi gördüpte konusunu meRak bile etmeden salona daldığım filmleRden. sonRadan öğreniyoRuz ki konusuda oldukça eğlenceli. hayatı çok olumsuz yaşayan, heR planını eRteleyen, hatta plan yapmayan, içine kapanık, işin içinde atRaksiyon vaRsa cevabı hep hayır olan, biR bankada kRedi sorumlusu karl elın'ın hikayesini anlatıyoR film. kiççın konfidentıl'dan tanıdığım biredli kupıR da olunca atıveRdim filme kendimi. klasik giRiş-gelişme ve sonuç kısmlaRından oluşuyor film. adamımız hayatının bir noktasında, bir aRkadaşınında gazı ile "evet" semineRine katılıyoR ve karşısına çıkan tüm soRulaRa "evet" cevabını yapıştıRıyoR düşünmeden. ve film uzuyoR gidiyoR bunun doğuRduğu sonuçlaRla.
aslında film gözümüze sokuyoR elimize geçen fıRsatları üşengeçliğimiz yüzünden eRtelediğimizde neler kaçıRdığımızı. heR hayıR cevabı veRdiğimiz, bir davette, gezide, partide, akşam yemeğinde... kimlerle tanışma fıRsatını kaçıRdığımızı , neleR yaşıyabileceğimizi , ne tüR fısatları hiç göRmemiş olduumuzu hatırlatıyoR. elbette sonuçta biR holuvud filmi ve abartı sanatından besleniyoR. ama veRdiği mesaj açık. düz giden hayatımız sık sık yan yollarla -fıRsatlaRla- belli bir yöne doğRu ilerliyoR. risk almayıp yolu takip ettiğiniz süRece de karşılaşacağınız hikayeler hep benzeR. asıl iş o yan yollaRa sapma cesaReti gösteRebilmekte. bunun içinde risk almaya, üşenmemeye, eRtelememeye hazıRmıyız ?
