insana, hikayede yaşanan bütün olayı en derinden hissettirecek kadar mükemmel bir düzeyde tasvirleri olan yüce eser. çok eskiden okumuştum ama bir bölümü vardı ki, kitapta hiç unutmayacağım tek yerdir; ayağı kesilmiş bir insanın ruh halini okuyucuya vermek için şöyle bir örneklemeyi seçmiş ve çok da yerinde bir karar olmuş kanımca:
"insanın dişi çekildiğinde bile, diliyle boşalan yere dokunup duruyor, o ufacık boşluk insanın gözünde büyüyor da büyüyor. acaba insanın en büyük organlarından biri olan bacak, vücuttan ayrılınca nasıl bir boşluk hisseder bünye?"
--spoiler--
bu kadar güzel hissettirilebilir, diye düşünüyorum.
