* çocukluğumun vazgeçilmez tadı.o zamanlar elim yüzüm heryerim sarelle olurdu.
şimdiki tek fark kutusunun sarella olmaması. fakat değişmeyenler ismi,tadı ve elimin ağzımın batması.*
hatta annemin
"yeter artık sarelle olunca yemek bile yemiyorsunuz" azarı ile
"çoban yoğurdu bulunca orasına burasına sürermiş sizde öylesiniz" benzetmeleri hala kulaklarım da..
yani hala aynı şeyler söyleniyor da ben biraz işin içine hüzün koyayım dedim yemedi. kısacası marka değişse de o hep sarelle.
(bkz: yayınımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz)
