bugün

ateist

Bu arada yukarıda ibrahim kıssasından bahsettim ama ne olduğunu bilmeyip de araştırma zahmetine de katlanamaacaklar için bahsetmemin sebebini söyleyeyim:
Hz.ibrahim kendisine vahiy gelmeden önce doğayı izlemiş,sürekli puta tapan halkının yaptığı şeyin doğru olup olmadığını düşünmüş ve onların yanlış yaptığına kanaat getirmiştir.En sonunda "bir yaratıcı"nın var olmasının gerektiği düşüncesine ulaşmıştır.Daha sonra da kendisine peygamberlik verilmiştir zaten.

onunla ilgili küçük bir hikaye de şöyledir:
Halkı,dostları akrabaları putlara tapmaktadır.Onların bu inançları gereği belli günlerde de şehir dışında bir yerde ayin yapmaktadırlar.Fakat Hz.ibrahim bu inancı saçma bulduğundan ayinlere katılmamakta,o günlerde şehirde kalmaktadır.Bir gün puta tapan kavmini düşünmeye sevk edebilmek için bir plan hazırlar.Onlar yine şehir dışına ayine gittiklerinde,en büyük putların saklandığı binaya girer ve büyük putları sırayla baltasıyla kırar.Ancak içlerinden en büyük olana dokunmaz.Baltasını onu boynuna asar.Sonra kavmi şehre dönünce gördükleri manzara karşısında şaşkına dönüp hemen hiddetle Hz.ibrahim'i kırılan putların olduğu binaya çağırırlar.Derler ki:
-o gün burada yalnızca sen vardın.Ayinlere gelmeyen bir tek sen varsın.O yüzden putları kırdığını boşuna inkar etme,niye yaptın bunu?
-Ben yapmadım,bunu o en büyük put yapmış,baksanıza baltayı da boynuna asmış.
-Hayır bu imkansız,o ayağını bile kıpırdatamazken bu putları nasıl olur da kırar?
-peki O ayağını bile oynatamazken siz nasıl olur da ona tapar,ondan medet umarsınız?