önemli bir eserdir. külliyattır. müellifi said nursidir. [ sade dondurma en lezizi. yoksa dumur tesiri yapıyor ]
şimdi parodiye bak sen: "hatırladığım kadarıyla çocuk çantasından bir kitap çıkardı, okumaya başladı. Kitaba dikkatli baktım bu risale-i nur dedikleri kitaptı."
hatırladığım kadarıyle çocuk çantadan kitap çıkardı ne lan. ya kitap çıkarmıştır ya çıkarmamıştır. çocuk kitap çıkardı da senin zihninde tavşan mı çıkarmış gibi kaldı? * çocuk diyorsun hacım sermet erkin değil. sonra bomba: "kitap risalei nur dedikleri kitaptı"... burdan öyle anlaşılıyor ki kitap özne tarafından ilk defa görülmüş. tepki bunu bariz belli ediyor çünkü. öyle olmasa derdi ki: çocuk çantasından bir adet risale çıkardı. biz de bu ifadeden bireyin önceden risale gördüğünü, risalelerin kitap olduğunu bldiği gibi basit çıkarımlara varırdık. ama yok. ifade çok komik. başından geçen olayı değil de sanki ..ten uyrurma bir hadiseyi tarfiliyor gibi. tamamen fantazya. dur daha bitmedi sonrası var. netice dehşet: "E dedim oradaki Türkçe'yi ben bile anlamıyorum hele de sabah kafasıyla hiç anlamam sen nasıl anlıyorsun?" yahu çocuk kitabı çantadan çıkardığında verdiğin şaşkın tepkinden senin ilk defa risale gördüğün aşikarken kalkıp çocuğa ordaki türkçeyi ben anlamıyorum sen nasıl anlarsın demek de neyin nesi ? zaten olaya hakim değilsin ki. hiç okumamışsın ki. kaldı ki sen başından geçen vakayı anlatmakta bu kadar çaresizken , risaleyi anlamakta elbet zorlanacaksın. bu senin kabahatin değil ama. seni dilinden koparanların kabahati.
