vefatının 9. yılında evlatlarına "çok özledik ama ağlamayacağız" dedirten baba, bizden biri, ailemizin insanı.
"... baktık ki bu iş böyle olmayacak, bir umut ışığı doğmayacak, bizden başkası bizi anlamayacak, gururum, kardeşim de dönünce sen varmışsın gibi hayata, birbirimize bağlandık.
yaşamalıydık. sen gittin ve biz burada kaldık. merak etme rahat, huzurlu uyu. yeni doğan, seni hiç tanımayan kardeşler de izliyor, hababam'ı, tosun paşa'yı, salako'yu... bıraktığın eserler mutlu ediyor, hayata umutla baktırıyor bir ömür boyu. koruduğun efsane soyadını milyonlar koruyor, milyonlara aktarıyor artık. bir de yeni isim koydular "melek şaban" diye, tarihe bıraktık. sen gittin ve biz burada kaldık. biz mi? hala bir yanı kırık, ama gururlu, dimdik ayaktayız. senin emanetinden hiç ayrılmadan yaşamaktayız. bir tek bugünde ayrıyız.
biz arkadaşlarla vatani görev için mardin'de silah altındayız. bu mektupla benim, annemin, ezomun, sevenlerinin kalpleri birleştik başucundayız. bize bıraktığın güzelliklere minnettarız. çok özledik ama ağlamayacağız. gözün arkada kalmasın, hiç ayrılmayıp seni sonsuza dek bizimle yaşatacağız. tamam sen gittin ama biz burada kaldık." *
