fabrikada sevilen bir işçi olan münir özkul'un patronuna söylediği sözlerden biridir. genelde münir baba bu sözlerden önce kovulmuştur, ya da bu sözleri söyler ve efendice istifasını eder. her ne kadar kaba ve emirvari bir söz olsa da "beyim" kısmında saygıyı korur.
