orhan veli kanık

Birisi o incecik, o dal gibi kız,

Şimdi galiba bir tüccar karısı.

Ne kadar şişmanlamıştır kim bilir.

Ama yine de görmeyi çok isterim,

Kolay mı? ilk göz ağrısı.



ikincisi Münevver Abla, benden büyük

Yazıp yazıp bahçesine attığım mektupları

Gülmekten katılırdı, okudukça

Bense bugünmüş gibi utanırım

O mektupları hatırladıkça.



.....çıkar

.....dururduk mahallede

.....halde

.....yan yana yazılırdı duvarlara

.....yangın yerlerinde



Dördüncüsü azgın bir kadın,

Açık saçık şeyler anlatırdı bana.

Bir gün de önümde soyunuverdi.

Yıllar geçti aradan, unutamadım,

Kaç defa rüyama girdi.



Beşinciyi geçip altıncıya geldim.

Onun adı da Nurinnisa.

Ah güzelim

Ah esmerim

Ah

Canımın içi Nurinnisa.



Yedincisi, Aliye, kibar kadın.

Ama ben pek varamadım tadına.

Bütün kibar kadınlar gibi

Küpe fiyatına, kürk fiyatına.



Sekizinci de o bokun soyu.

Elin karısında namus ara,

Kendinde arandı mı küplere bin.

Üstelik ........

Yalanın düzenin bini bir para.



Ayten'di dokuzuncunun adı.

iş başında şunun bunun esiri,

Ama bardan çıktı mı,

Kiminle isterse onunla yatar.



Onuncusu akıllı çıktı

..... gitti ........

Ama haksız da değildi hani.

Sevişmek zenginlerin harcıymış

işsizlerin harcıymış.

iki gönül bir olunca

Samanlık seyranmış ama,

iki çıplak da, olsa olsa,

Bir hamama yakışırmış.



işine bağlı bir kadındı on birinci.

Hoş, olmasın da ne yapsın,

Bir zalimin yanında gündelikçi,

leksandra

Geceleri odama gelir,

Sabahlara kadar kalır.

Konyak içer sarhoş olur,

Sabahı da iş başı yapardı şafakla.



Gelelim sonuncuya.

Hiçbirine bağlanmadım

Ona bağlandığım kadar.

Sade kadın değil, insan.

Ne kibarlık budalası,

Ne malda mülkte gözü var.

Hür olsak der.

Eşit olsak der.

insanları sevmesini bilir

Yaşamayı sevdiği kadar.

http://www.orhanveli.net/...sadigimbiri/herbahar.html