çocukluk anıları

hatırlanıp hatırlanıp gülünen anılardır.
küçüktüm, 6 yaşında falan. nası bir sistemdi bilmiyorum ama, hemşireler ev ev dolaşıp bebeklere aşı yapıyordu. hemşirenin biri 1 yaşındaki kardeşime aşı yapmak için evimize gelmişti, e tabi kardeşim ağlıyor çığıra çığıra. çok kızmıştım minicik bebeği ağlattı diye, o zamanlar korumacı abla tavırlarındayım, hemşireye yaptığını ödetmeliydim. oyuncaklarım arasından su tabancamı buldum, itinayla suyu doldurup kapının arkasına pusu kurdum. hemşire kapıdan çıkmak üzereyken tetiğe defalarca bastım, zavallı hemşire neye uğradığını şaşırdı, eteğinin arkasında geniş çapta bir ıslaklık oluşmuştu çünkü. annem yerin dibine geçti tabi, hemşireden özür dileyip uğurladıktan sonra feci azar yemiştim. ama olsun kardeşimin kanı yerde kalmadı. **