story to tell

"dark skies were beating me down with shaaadows..." kısmı beni benden alan şarkı. 02.35'te giren sıradışı ve ilk dinlendiğinde şarkıyla alakasız gibi gelen mükemmel solo sizi alır başka yerlere götürür. 03.20 - 03.24 arasındaki duraksama ise* resmen tüm bedeninize hakim olur. o sırada bir şeyle ugraşıyorsanız şarkıya pür dikkat kesilebilirsiniz veya yolda yürürken birden durabilirsiniz.* şarkı tekrar devam edince siz de yürürsünüz. ne zaman bu şarkıyı dinlesem chuck schuldiner ile ruhsal bir temas haline geçtiğimi düşünürüm. sanki bir şey bedeninizi kontrol ediyor, size emirler veriyor; siz ise sadece uygulamakla yükümlüsünüz. müziğin hayata hükmetmesi bu olsa gerek. şaşırtıcı, fakat aynı zamanda mükemmel.