Fakirlik edebiyati yapilarak, ulkenin diger bolgelerinde yasayan yoksul cocuklarin varligi gozlerden kaciyor ve mevcut sorunun ekonomik ve sosyal olsundan yola cikip bu kadar buyutulmemesi gerekir diyecegim geliyor ama soruyorum kendi kendime "neden manisada bir yoruk cocugu, rizede bir laz cocugu, mardinde bir arap cocugu bilincaltinda devlete karsi bir antipati gelistirmiyorda, kurt cocugu devletten nefret ediyor?"
Acaba bu cocuklarin babalarina, gozleri onunde asker tarafindan atilan daykalarin, yedirilen boklarin "fakirlik edebiyatindan" ote bir nokta etki ettigi dusunulebilir mi?
Binlerce cocuk taniyorum, olaganustu hal bolgesinde buyumus, bu zulmu yapan askerlerin apoletlerini sokup kiclarina sokmadan asla ve asla silahlarini birakmayacaklar.
"Haksiz yere akitilan kan kurumaz" diyor eski bir pers krali.
turkiyenin kurdistan sorununu cozememesinin ve asla cozemeyecek olusunun nedeni aslinda sudur;
