bazı filmler var ki her izlendiğinde tüylerle dalga geçer, yaşları düğümletir ve salıverir. yeni nesilde çağan ırmak bunu en başarılı yapandır; babam ve oğlum tartışılmaz bu hisleri en iyi verendir.
peki ya eskilerden?
dönüş! düğüm düğüm bir film. her izlendiğinde yaşlı gözler...
- ayrılamam senden, hasretine yokluğuna dayanamam
+ ilk giden ben miyim? ilk ayrılan biz miyiz? öyle düşünmeli. hepsi hepsi 3 ay bilemedin 4 bilemedin 5.
- bunun bir günü de bir, bir yılı da! ayrılmak var mı? gurbete çıkmak var mı? acısı lafla bile köz gibi yakmakta mı? gerisini konuşmak ne fayda!
.
.
-bu gidişin ilk gidişin gibi değil! ibrahim... gitme!
.
.
sözün, yeminin böyle miydi? artık ibrahim değil misin yoksa? oda içindeki suya, düğme ucundaki ışığa o medeniyet dediğin bir şeylere değiştin mi, satın mı bizleri?
.
.
üç ay daha geçiverdi ölmüş olsan haberin gelirdi!...
.
.
- yeter artık yazdırdıklarıma cevabın olsun. ibrahim duyuver, yazıver, gönderiver.
