kadinlarin tarih boyunca ikinci sinif insan olarak gorulmeleriyle alakalıdır.
eski yunan da, kadınlar üreme amacıyla güce taparlar, bu nedenle sanata gösterecekleri ilgi göstermeliktir, sadece sanatı yapan insanın gücünden etkilendikleri için sanata ilgi gösteriyorlar düşüncesindeydiler. bu düşünce avrupa da da yüzyıllar boyunca devam etti, kadınların önemli sanat eserlerini hakkını vererek izlememeleri, en önemli diyaloglarda fütursuzca konuşmaları, örnek olarak gösterilmiştir.
'sanattan anlamayan sanata ilgi göstermeyen bir insan henüz insan değildir, hayvan gibidir, davranışları yaşamaya çalışmak yemek içmek ve üremekten ibarettir' düşüncesi ise kadınların ikincil sınıf olarak görülmesini güçlendirdi.
daha sonra feminizm ortaya çıktı. bazı kadınlar sanattan anlamaya başladılar.
muzik grubunu sadece yakışıklı solisti için seven, gitar çalan erkeklerin başlarına üşüşen, sacma tv programlarına kikikiki diyen, ve bu erkekler güçlerini kaybettiklerinde erkekleri şutlayan her kadın, kadınların sanattan anlamadıgı, sanatı sadece bir hiyerarsi unsuru olarak kullandıkları ve bu yuzden kaliteli eserler veremedikleri dusuncesini dogrular niteliktedir.
