memleketteki akrabalara kadar uzar muhabbet yapcak bir şey yoktur çünkü akşama kadar bekleyeceksin,kendini gerekli bir insan gibi düşünürken sığlaşıcaksın sığlaşıcaksın.
sonra başvuru yaparsın sınav tarihini beklersin bi bakmışsın sınav gelmiş.
o gune kadar senden başka kimsenin umrunda olmayan sınav ana haber bültenine düşünce çevrendeki herkesin kapsama alanına girmiş olursun.ve zaman ilerledikçe atama süresi uzadıkça meşhur mahalle baskısının özdeşi olan aile baskısını ensende hissedersin kaçarı yoktur.
sonuçta puanlar açıklanır şöyle bakarsın ehh tamam belki yerleşirim dersin;gel gelelim tercih formuna baktığında şok olursun zaten olmayan kadronun olacak dediğimiz kısmı da baştan aşağı iktidar partisinin eyyamcılarına ayrılmıştır.memlekete imam lazım imam kurtarcak memleketi mantığıyla yaşan insanlar tarafından hakkınızın yenilmesi daha da zorunuza gider.tercihlerden sonuç çıkmaz zaten eyyamcılar kapatmıştır kadroları.sonra bir dahaki klavuz dönemini beklemeni söyler içses.sürekli kafanızı çınlatmaktadır bu iç ses.sanki kafanızın içinde 24 saat yayın yapan radyo istasyonu vardır.içses içses sürekli kafanıza vurmaktadır.bir kemal sunal klasiği olan kibar feyzonun şehirdeki amele pazarında yaşadığı olaya benzemektedir.
+kamyon amele pazarına yanaşır ve işçiler kamyona doğru yanaşır.kamyondan bir adam iner. ameleler ona yanaşır.
zavallı adam tercih edilmemiştir.akşama kadar dikildiğine mi yansın çaresizliğine mi yansın bilememiştir.kamyon işçileri alıp götürmüş orada öyle bakakalmıştır.
olmayan umutlar başka bahara kalmıştır.öylece bakakalırsın etrafına.adımların ağırlaşır.
bakışların donuklaşır.sanki cinayet işlemiş havası vardır üzerinde.devlet pokemonu olamamak bile dokunur adama.osymenin de amele seçen adamdan ve umutlarını alıp götüren kamyondan farkı yoktur.
