bilindiği kadarıyla sümerlerde yaratılmış uzun süre dilden dile aktarılırken tam anımsayamadığım bir dönemde yazıya geçirilmiş ilerleyen dönemlerde de akadlar babiller hititler hurrriler antik yunanlar vs bu destanı kendi dillerine çevirip yaygın bir şekilde okumuşlardır diye biliyorum. babilce olan gılgamış metinleri hem tam olması hem de bazı eklemeler yapılmış olmasıyla önemlidir.
bu destan gılgamış adlı yarı tanrı uruk kralının başından geçenleri anlatır. gılgamış başta acımasız sevilecek pek bir tarafı olmayan birisidir destanın ilerleyen bölümlerinde gitgide daha uysal ve uygar biri olur. sanırım en son ölümü yenebilmek için yola çıkar sonunda ölümsüzlüğün nasıl kazanılacağını bilen kişi olan semavi dinlerde adıyla nuhun karşısına çıkar ondan ölümsüzlüğe ulaşmasını sağlayacak tabletleri(sanırım) alır. ancak geri dönüş yolunda nasıl olduğunu şu an aklımda olmayan bir şekilde tabletleri yılana kaptırır kendisi yerine yılan ölümsüz olur.
dinler tarihçisi kürşat demirci'ye göre gılgamış her kişinin içinde olan kötü yanın sembolü gibidir. destanda zamanla uysallaşmatırılması da bununla ilgilidir..
