Suriye’nin distopik romanları ve korku filmlerini aratmayan, en meşhur hapishanesi.
3 farklı bloktan ve yer altında en az üç kattan oluşan, geçiş kapılarının oda ve koridorların arasına kamufle edilerek gizlendiği, yer yer kalın perde beton yer yer de elektronik kapı ve sistemlerin kullanıldığı, deneysel bir vahşet yeri. Toplamda 150 bin mahkumu esir ettikleri ve en az 10 binini çeşitli işkencelerle öldürdükleri aktarılıyor. Yer altı katlarının ilkinde 30-40 bin, ikincisinde 80 bin, en kötü yer olarak bilinen üçüncü yeraltı katı, diğer adıyla kırmızı alanda ise 30 bin kişiyi mahkum etmişler. 2 gündür bu kırmızı alana ulaşmaya çalışıyor muhalifler. Türkiye’den uzman ve ekipman desteği de talep ettiler dün. Bugün biraz ilerleme kaydetmişler. Görüntüler dehşet… binlerce çürümüş insan cesedi, asitle eritilmiş bedenler, eşgali işkenceden dolayı paramparça olup kimliği tespit edilemeyenler, hayatta kalsa da delirmiş insanlar, tecavüzden dolayı hapishanede doğmuş üç binden fazla çocuk ve bunlar gün yüzü görmemiş, çiçek ne kuş ne ağaç ne bilmiyorlar… korkunç bir işkence ve katliam yeri. insanlıktan çıkıyorum araştırdıkça.
Muhalifler hapishaneyi ele geçirdiklerinde havalandırma sisteminin kapatılmış olduğunu ve ilk ulaştıkları mahkumların susuz kaldıklarını belirttiler. Bazı hücreler kamera odalarından görülüyor ama hâlâ cezaevi kompleksindeki yerleri tespit edilemiyor. En alt kattakilere ulaşana kadar mahkumların havasızlıktan ve susuzluktan kırılması ihtimalinden korkuluyor.
Dışarı çıkanlardan gelen ilk tepkiler: “Hafız Esad öldü mü? Bizi Saddam mı kurtarmaya geldi? Elindeki alet ne? (Tuşsuz, dokunmatik telefonu ilk defa görenler var).”
Yani hitler mezarından kalksa gelip esedin elinden öper. Onun bunun çocuğu. Allah seni ve sana destek olanları iki cihanda inim inim inletsin.
