en çok güvendiğim kişi tarafından yıllarca tekrar tekrar kalbim kırıldı, her seferinde çatlaklardan sızan acıya rağmen güvenmeye devam ettim, çünkü güvenmekten başka bir ihtimalim yoktu, aksini düşünemiyordum bile.
sonunda o gitti. gitmeseydi ben sonsuza dek güvenmeye devam ederdim, ta ki kalbimin parçaları bir daha asla birleşemeyecek kadar un ufak olana dek.
bir şarkıda duymuştum: “bin bıçak var sırtımda, biniyle de adaşsın.” tam öyle…
