sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Neredeyse hiç kimse hâlinden memnun değil sözlük. Hiç kimse. Herkes şikâyetçi, herkes nefret dolu. Herkes, umutsuz; mutsuz. Kırıkları batıyor insanın kendisine, kendi kendini kanatıyor ve belki de kanatılıyor.
Yalnızca günü geçirmek için kalkanlar, zorunluluktan dolayı kalkmak zorunda olanlar ve bir defa bile isteyerek uyanmayanlar; gün boyu çalışsa da 2 adım bile ilerleyemeyenler, bırakın ay sonunu 2-3 haftasonunu getiremeyenler... kandırılanlar-kandıranlar öldüren ve öldürülenler, geride kalanlar; bu koca hengame içerisinde sudan çıkmış bir balık gibi yalnızca etrafında dönen olayları izleyenler. Ölmek isteyenler, yaşama tutunamayanlar, küçük çocuklar ve kimi yaşantılar, Çaresiz ve koca bir telaş içerisinde olan insanlar... çok tuhaf sözlük. Çok anlamsız. Kifâyetsiz.
Yazınca nasıl da kötü geliyor, nasıl da korkunç. ama öyle bir alışmışız ki her gün gördüğümüz şeylere ancak dile getirince bu vahşet dolu tabloyu görebiliyoruz.
Ne berbat, sözlük. Böylesine yazılmış ve daha birçok yazılmamış olan şeyleri her gün gördüğümüz için normalmiş gibi görmemiz ne berbat. Ben neye güvenerek hâlâ daha umutluyum bilmiyorum ancak yine de bu dünyada iyi bir şeylerin de olması gerekiyor ve günün sonunda ise ölüm denilen bir şey var. Çok zıt ama bir o kadar da aynı hissediyorum herkesle. Ya da belki de yalnızca doğrultum aynıdır ve yönüm her şeyin tam zıttıdır.
Öyle işte sözlük. O kadar çok şey var ki ne yazacağımı bile bilemiyorum.