yazarinin eserini sahiplenmedigi ender calismalardandir. Said nursi diyorki; "risale-i nur bana ait degildir, ben ancak bir kuyumcuda, en guzel altin ve mucevherlerin pazarlamacisi olarak calisan bir memur olabilirim".
bu yukaridaki sozu bile samimiyetinin kanitidir.
risale-i nur da yazanlar, bircok alimin anlatmaktan cekindigi kader, olum, kismet vs. tarzi basliklari da icinde kapsar, ve bu konularin anlatim sekli en dusuk seviyedeki insanin bile anlayabilecegi bir yapidadir. risalerde verilen analojiler, karsilastirmalar ve aciklamalar cok zekice ve mantiklidir. kendisini sevmeyenlerin ama risaleleri okuyanlarin bile hakkinda soyleyecegi pek kotu sey yoktur. eserlerine laf atanlarin ise %99'u hicbir risaleyi okumamistir.
bu eserleri okuyan ateist bir insan bile, felsefi acidan bakildiginda bu kadar iyi bir kulliyatin var olmasini sasirtici bulur.
said nursi'nin bazi konulara girisinde yazdiklarindan bir alinti yapip konuyu bitirecem, "yazdiklarimin hepsini anlamayabilirsiniz, ama hicbir sey anlamadan da bitirmezsiniz, ayni gulizar da olup uzerine gul kokusu sinmesi gibi, burada yazdiklarimdan da ne kadar feyizleneceginiz size bagli".
