boğulma tehlikesi atlatmıştım.
kimsenin olmadığı sakin, dalgalı bir yerdeydim. iyi derece yüzme de bilmem.
bir ara kontrolü tamamen kaybettiğimi ve çırpındıkça suyun dibine battığımı hatırlıyorum.
bilincim kapanmak üzereyken nasıl ve ne şekilde kendimi kıyıya attım bilmiyorum.
ama aklımda en çok yer eden şey ''sanırım her şey buraya kadarmış..'' düşüncesiydi, görebildiğim sonsuz maviliğe karşı.
kendimi kıyaya attım, kalbim öyle hızlı atıyor ki yerinden çıkacak.
nefessiz kalmışım. kötüydü be.
