bugün

antakya

depremin etkilerini, olduğu yerde canlı gözlerle görmek televizyonda izlemekten çok daha kötü. kim bilir, depremi yaşamak canlı gözlerle görmekten kaç kat daha kötüdür.

i̇nsanları dinlemek, acılarını hissetmek, kendi kurtulmalarına sevinirken kaybettiklerini anımsayıp mahçup olmalarını görmek, evleri-yurtları yıkılsa dahi üzülme haklarını kendilerinde görmeyip hayatta kaldıklarına mutlu olmalarını görmek, bugünü yaşarken gelecek kaygıları içinde uzaklara dalmalarını bilmek… ise çok yorucu.