bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Bugün sen gideli tam tamına 30 sene oldu. 30 koca sene. Küçük bir kız çocuğuydum gittiğinde. Sana doyamadım, sevgine doyamadım. Sensiz geçirdiğim ömür, seninle geçirdiğim çok katı. Haksızlıktı bu. Ama kim hakettiği hayatı hakettiği insanlarla surdurebiliyordi ki... Bundan 10 sene öncesine kadar sensizlikle baş edemiyordum hiç. Şimdilerde biraz biraz öğrendim. En azından artık, birisi anneannesi den bahsettiginde ağlamıyorum, beraber sevdiğimiz, yaptığımız bir seyi anlatırken gülümseyerek, gözlerim dolarak ama hıçkırıklara boğulmadan anlayabiliyorum. Seni çok sevdim, seni çok seviyorum. Ve çok uzun zamandan sonra bu gece rüyama geldin, çok teşekkür ederim sana. iyi ki varsın, iyi ki seninle büyüdüm. Sana daha çok satılabilir, seni daha çok sevdiğimi sana hissettirebilirdim. Önümüzde hayallerimizi gerceklestirebilecegimiz onlarca yıl vardı ama olmadı olamadı. Geçen yıllar hep isyandı.
Şimdi bu gece, seninle hiç vakit gecirmedigimkz bir sehirde senin için kaldırıyorum kadehimi.
iyi ki bu dünyadan geçtin ve geçerken beni yoluna kattın. Varlığın için, benim ben olmamı sağladığın için, her şey için sonsuz teşekkürler canım anneannem .
görsel