bugün

bence

kendi fikrini beyan ettiğini belirten bir ifade gibi gözükse de insan oğlunun doğasında bulunan ben merkeziyetçiliğin dışa vurumunun en fazla açığa çıktığı andır bu kelimeyi telaffuz etmek. zira bence derken tüm olgusal gerçekliklerden, toplum değerlerinden, evrensel kabullerden uzaklaşırsın ve karşındakine tanrının sana verdiği ve ''kullan'' dediği şeyin algısını empoze edersin karşındakine.

bence kelimesinde gizli bir baskı vardır aslında. ''ben böyle düşünüyorum, sen de böyle düşün'' yatar altında. bu satır arasının kılıfı ''benim fikrim bu, seninkine karışmam'' olsa dahi ''bence öyle değil ama'' cevabına gizli bir tahammülsüzlük, karşı tarafa duyulan kısa süreli bir öfke vardır.

bazen de konuşmalarımızda gizliden gizliye kullanırız ''bence''ifadesini. anlatımımızda ya da yazdıklarımızda geçmese de bu kelime, elimizde hiçbir somut delil yokken sadece kendi kafamızdakileri ''bu böyledir'' şeklinde anlatarak ''bence'' deriz ve yine altında ''sence de öyle olsun ama'' yatar...