bugün

hiçbir şey yapmak istememek

yeni bir işe girdim ilk günlerim o kadar nefret ediyorum ki her sabah metrobüste ağlıyorum iş yerinde soru sorulmadıkça konuşmuyorum ve girişken olmamakla suçlanıyorum ama içimden hep bağırıyorum nefret ediyorum bu işten çok mutsuzum diye. çıkıp gitsem gidemiyorum kalsam kalamıyorum kısacası nefes alamıyorum 30 yaşında daha aöften mezun olamamış adamlar beni milyon kere uyarıyor, eksik görüyor siz kimsiniz diye bağırmak istiyorum siz kendinizi ne sanıyorsunuz stajımda çay taşımamış ben tüm gün çay kahve getir götürü yapıyorum üzerine beğendiremiyorum ben zaten kendimi çok yormuyormuşum gibi bir de bunlarla uğraşıyorum tüm mutsuzlarla istanbul trafiği eşliğinde eve geliyorum tek kelime konuşmak istemiyorum kaçmak için arkadaşlarımın yanına gidiyorum yine tek kelime konuşmuyorum ben konuşmak istemiyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum, yataktan çıkmak istemiyorum, sürekli ağlamak istemiyorum ben bazen yaşamak da istemiyorum.