çocuğun gidişi üzerine ne söylenebilir diye düşündürendir.
zaman akar,
sonraya koşarak aynı hızla papuçlarını eskitir de şimdi,
anlamazsın gözündeki fer kısılır kısılır, günden güne.
sönmeye yakın,
bir akşamüstü aynaya bir bakmışsın, hergün gördüğün , gözlerinin içine bakıp güldüğün çocuk gitmiş. hem de nice olmuş,
nicedir sana el sallamış yapraklı bir yoldan hışırtılı hüznüyle.
demek ki bir gün çocukluğun uçup gidecek,
demek ki bir gün her şey bitecek,
yanacak güğüs kafesimizde titrek bir kuş gibi soluğumuz.
