sözlük yazarlarının başarıları

düşünüyorum da...
evlenmek.
size basit gibi gelebilir ama hiç de öyle değil.

mutlu bir aile olmam, her gün sevdiğim bir insanla birlikte olduğum için yaratana dua ederek "nasıl bir iyilik de bulundum da bunun karşılığı olarak önüme böyle bir insan çıktı?" diye şaşırmam.
ve her gün yaratana "onun acısını bana gösterme, ömrümden ömür al bu insana ver ve ondan önce ölmem için bana yardım et" diye dua etmem.

evet, 40-45 yaşına kadar yaşar, sonra intihar ederim düşüncesi içinde olan biri için evlenmek aile olma sorumluluğunu almak az bir şey değil.
insan doğası davranışını anladıkça insanlığı yaşam ve dünya için en tehlikeli virüs gibi görüp insanlardan kendinden nefret eden birinin kalkıp aile olup varlığından daha fazla değer verdiği saygı duyup sevdiği biriyle olması, mutlu yaşamasını düşünürsek...
eskiden de ölümden korkmazdım, şimdi de ölümden korkmuyorum.
arada ki tek fark; mutlu olmam ve yaşamda istediğim her şeyi elde etmiş olmam.