kindarlıktan kasıt art niyetli olmak, birinin kötülüğünü istemek değil.
birine kolay kolay da kin duyamam. hatta tam tersi fazlasıyla güler yüzlü ve bence iyi niyetli bir insanım.
ta aksine uzun bir süre karşımdaki kişinin sürekli hatalarına karşı ''istemeden yapmıştır, farkında değildir, gününde değildir'' gibi düşüncelerle yaklaşırım.
ancak birinin bana karşı alenen art niyetli olduğuna kanaat getirirsem, alenen menfaatçi davrandığını görürsem senelerce bitmeyecek bir kin, yağmurlu havada bir damla su vermeyecek bir öfke oluşmakta.
ha bunları yaşarken o kişinin iyilikleri varsa yine inkar etmem.
nankörlüktür bu.
ancak kar zarar dengesinde art niyeti ağır basıyorsa o kişiyi tabiri caizse düşman kabul ederim.
ha olması gereken bu mu? bence evet.
başkası bir haksızlığa uğrasa ve altta kalsa dahi bu bende kin yaratmakta.
haksızlığa,
menfaatçiliğe,
art niyete gelemiyorum.
allah böyle insanlara karşı bizleri galip ve muzaffer eylesin.
