okumakla adam olunmuyor

ne anlama geldiği çözümsüz bir cümledir.

ilaveten subjektif tanım
özellikle son zamanlarda babamın bana sık tekrarladığı cümle,

düşünüyorum da haklı mı diye, "okuma" yıllarımı gözümün önünde canlandırıyorum;
ben, ilkokulda sınıf atladım, öyle ki sınıf(lar)ımın hep en küçüğü, hep maskotu oldum, o zamanlarda bizim okulda takdir vermezlerdi ama ilkokul-ortaokul boyunca iyi bir öğrenci olduğum söylenebilir,

liseyi tek bir "dört" notuyla* bitirdiğimde 17 yaşıma yeni giriyordum,
aynı sene üniversiteyi kazandım, dört senede de orayı bitirdim, bir şeyler öğrenmek, yeni bilgiler edinmek her zaman hayatımın bir parçası oldu,

aynı sene de hiç vakit kaybetmeden yüksek lisansa devam ettim, şimdi de o noktadayım,

hava atmak için söylemedim bunları,
ancak kimse neden bu kadar okumak istediğime bir anlam vermiyor, olumlu bir şey yaptığım hissetirilmiyor, belki zamanında bir meslek sahibi olsaydım bazılarını daha mutlu ederdim, bilmem belki de ben de daha mutlu olurdum, belki de babam haklı, okumakla adam olunmuyor.
ilaveten subjektif tanım