kendine temel düşman olarak batı’nın hakimiyetini ve tüm dünyaya yaymakta olan liberalizm ve küreselleşme ideolojisini seçen bir ideolojidir. aleksandr dugin’in kurduğu avrasya toplumsal siyasal hareketi’nin siyasi-entelektüel çalışmalarıyla kısa sürede eski sovyet coğrafyasının önemli bir bölümünde kabul görmüştür. avrasyacılık,ülkemizde aydınlık çevresi ve bazı kemalist çevrelerde ilgi uyandırmıştır.
avrasyacılık düşüncesinin felsefi altyapısında, batı’da liberalizme şiddetli muhalefet eden komünizm, muhafazakarlık ve post-yapısalcılık akımlarından parçalar görmek mümkündür. bir anlamda avrasyacılık batı’ya soldan sosyal konulardan yapılan eleştirileri, sağdan medeniyet açısından yapılan eleştirilerle birleştirerek ortaya güçlü bir sentez koymaktadır. avrasyacılık, bunu yaparken temel araç olarak jeopolitik çalışmaları, mitolojik-folklorik kültürel araştırmaları ve arkaik bilinci inceleyen post-modern tezleri kullanmaktadır. modernizmin yok ettiği kutsal kavramlar, avrasyacı düşüncede profanik bir yapıda yeniden sunulurken, batı’nın hakimiyetini yaymak için kullandığı insan hakları ve özgürlük kavramları avrasyacılıkta göz ardı edilmeyerek batı’nın en büyük silahı elinden alınarak kendisine doğru çevrilmektedir.
dünyayı anglo-amerikan deniz imparatorluğu ve avrasya kara imparatorluğu şeklinde iki temel kutupta inceleyen avrasyacı jeopolitik çalışmalarda avrupa-afrika coğrafyası, uzak asya ülkeleri ile türkiye ve orta doğu coğrafyası da diğer potansiyel kutuplar olarak gösterilmektedir.
avrasyacılığın temel tezleri şu şekilde özetlenebilir; avrasyacılık, atlantikçi küreselleşmenin batı’nın hakimiyetini yayma projesi olduğunu görmekte ve bu nedenle buna alternatif olarak bölgesel ittifaklara, birliklere dayalı yeni, tek-tipçi, dayatmacı ve işgalci olmayan bir küreselleşmeyi savunmaktadır. tarihin sonunun geldiğini iddia edenlerin aksine tüm dünyadaki anti-emperyalist direnişler ve global ekonomik kriz, batıcı küreselleşmenin zaaflarını gözler önüne net bir şekilde serdiğine göre, batı dışı ülkeler içe kapanmak yerine bölgesel işbirliği ve yardımlaşmaya dayalı yeni ve daha sağlam bir küreselleşmeyle batı hakimiyetini kırarak barış ve istikrara kavuşabilmelidir. yani avrasyacılıkta savaşlar, işgaller ve fakirlik dışında bir şey üretmeyen tek kutuplu, tek ideolojili “yeni dünya düzeni” yerine çok evrenli, çok kutuplu adil dünya vaat edilmektedir. bunun gerçekleşmesi için avrasyacılık tek kutuplu küreselleşmeyi reddeden tüm direniş hareketlerini desteklemek amacındadır. bu nedenle moskova-tahran, moskova-ankara, moskova-yeni delhi ilişkileri, şanghay işbirliği teşkilatı ve karadeniz işbirliği teşkilatı gibi uluslararası kuruluşlar batı hakimiyetinin kırılmasında en önemli dayanak noktalarıdır. avrasyacı düşüncede batı’nın yok etmek için uğraştığı gelenekler ve yerel kültürel değerler korunmalı, daha küçük ölçekte eşitsizlikler sunan burjuva milli devletine ve çok büyük ölçekte eşitsizliklere yol açan batıcı dünya devletine karşı kıta devletleri (bölgesel ittifaklar olarak değerlendirmek kanımca daha gerçekçi olacaktır) önerilmektedir. piyasacılığın yok ettiği toplumculuk, yardımlaşmak, yüksek ahlaklı olmak gibi geleneksel insani değerler millet kavramıyla beraber ön plana çıkarılmaktadır. batılı değerleri benimsemesine karşın batı’nın şerrinden kurtulamayan türkiye de avrasyacılık projesinde çok önemli bir yer tutmaktadır.
aleksandr dugin’in avrasyacılık ideolojisi; elbette temele rusya’yı koyan ancak her ülke ve toplum için kendilerine göre uyarlanması ve geliştirilmesi mümkün olan bir yöntemdir. solun çöküşü sonrasında sahiplenerek tekeline aldığı piyasacılık, bireycilik gibi değerleri kendi hakimiyetini yaymak için tüm dünyaya ithal eden batı’nın karşısına yalnızca topla, tüfekle değil, güçlü bir felsefeyle de çıkmak gerekmektedir.
